Cumhuriyetimizin kuruluş aşamasında TBMM nin kurulup düzenlenmesi ve Ankaralı marangoz ustalarının yaptığı fedakarlıklardan bir kesit bulabilirsiniz. Konu ile ilgili makale videomuzun altındadır.

"Meclisin hangi binada toplanacağına karar verildikten sonra, Binanın içi ve toplantı salonunun düzenlenmesi gerekmekteydi. Masa , sıra ,kürsü gibi eşyaların yapılması ve diğer düzenlemeler için Ankara’daki marangozlar çağrıldı. Çok kısa sürede işler bitirildi Meclis düzenlendi.
  Kürsüye bir reis çanı konuldu, zafer kazanılınca yeşil renkli olanıyla değiştirilmek üzere siyah bir örtü örtüldü. Ankara Muallim Mektebi’nden bazı eşyalar
getirildi. Ortaya bir saç soba kuruldu. Elektrik yoktu. Aydınlanma kahvelerin birinden getirilen kenarları avizeli petrol lambasıyla sağlandı. Kapıdan girilince üç oda mescit olarak ayrıldı. Salonun koridoruna su içilmesi için üç küp konularak üzerlerine birer maşrapa bırakıldı. “Hakimiyet Milletindir” yazılı levha kürsünün hemen arkasına asıldı. Duvarda da “Müslümanlar hayat işlerini, istişareye ehil olanların arasında istişare ile yapacaklardır” ayeti asılıydı.
Bu işleri yapıp bitiren Ankaralı marangoz ustaları Emeklerine karşılık verilen parayı kabul etmeyerek , “Biz buraya bu işleri para karşılığı yapmak İçin gelmedik, meclisimizi kurmaya geldik, hakkımız helal olsun.” demişlerdi. 
Bu yeni meclise gelen mebusların bir kısmı Ankara’da hiçbir şeyin olmadığını görünce, ümitsizliğe düşmüşlerdi. Kürsüye çıkan Mustafa Kemal, şu konuşmayı yaptı: “İşittim ki, bazı arkadaşlar yoksulluğumuzu bahane ederek memleketlerine dönmek istiyorlarmış. Ben kimseyi zorla milli meclise davet etmedim. Herkes kararında özgürdür, bunlara başkaları da katılabilirler. Ben bu mukaddes davaya inanmış bir insan sıfatı ile buradan bir yere gitmemeye karar verdim. Hatta, hepiniz gidebilirsiniz. Asker Mustafa Kemal mavzerini eline alır, fişeklerini göğsüne dizer, bir eline de bayrağını alır, bu şekilde Elmadağ’ına çıkar, orada tek kurşunum kalana kadar vatanı savunurum. Kurşunlarım bitince de bu aciz vücudumu bayrağıma sarar, düşman kurşunları ile yaralanır, temiz kanımı, mukaddes bayrağıma içire içire tek başıma can veririm. Ben buna and içtim!.. “